Categorie: Uncategorized

De parochie Hasselt organiseert voor de Vastentijd 2023 een online avondgebed, met name de Grote Completen, op elke maandag-, dinsdag-, woensdag-, en donderdagavond, om 21u00.

De bedoeling van deze inspanning is dat wij –gesterkt door elkanders standvastigheid– de wil vinden om meer tijd te wijden aan de Heer, en in het bijzonder in de tijd van de Grote Vasten. Per ZOOM-meeting bidden we ieders thuis apart, maar toch ook tezamen deze geliefde gebedsdienst om onze avonden af te sluiten.

Join Zoom Meeting: https://us02web.zoom.us/j/86771714698
Meeting ID: 867 7171 4698
Passcode: vul het huidige jaartal in

Download hier de tekst v/d Grote Completen in PDF-vorm, en druk hem af om actief mee te bidden.

Geliefden – de teksten voor de Metten op 29nov vindt u hier:

https://1drv.ms/b/s!Ak1nTCAs-DZsj_dtLDbAE8Ur2rYH6A?e=y81K1O

Geliefden – bij deze de teksten voor deze vespers.

Geliefden,

Zoals beloofd maken we ons ochtendgebed beschikbaar voor hen die zich willen vervoegen!

We beginnen elke dag om 06:00, en het gebed duurt een half uur. Deze gebedsdienst is bedoeld als aanvulling op het eigen ochtendgebed, en om ons gebedsleven te versterken. Meer info vind je na vanavond ook op de website. De Zoom-link is te verkrijgen per privé bericht, e-mail of SMS. #GODSLICHT

Bij deze het PDF-bestand dat we gebruiken tijdens de gebeden.
https://1drv.ms/b/s!Ak1nTCAs-DZsj_cIJ-fRov-JtduApg?e=lwKzpP

In Christus,
+p.Antonios

Prot. Nr. 582

Beminde broeder-Hiërarchen en geliefde kinderen in de Heer,

Door het welbehagen en de genade van de vrijgevige God zijn er 30 jaar verlopen sinds de toewijding van de dag van de Indictie en de eerste dag van het kerkelijk jaar door Heilige en Grote Kerk van Christus tot “Dag van de bescherming van het milieu”. Dat initiatief bracht overvloedig vrucht voort. We hebben ons niet enkel tot de orthodoxe gelovigen gericht, noch enkel tot de christenen of de vertegenwoordigers van andere religies, maar ook tot vooraanstaande politici, milieu- en andere specialisten, tot de intellectuelen en iedere mens van goede wil, om hun bijdrage te vragen.

De milieu-acties van het Oecumenisch Patriarchaat sporen de theologie aan om nadruk te leggen op de waarheid van het christelijke mensbeeld en wereldbeeld, de eucharistische beschouwing en het gebruik van de schepping, en de geest van het orthodoxe ascetisme als grondslag voor het begrijpen van de oorzaken van, en confrontatie met het ecologische probleem. De bibliografie betreffende het theologisch-ecologische of ecologisch-theologische is uitgebreid en is samengesteld uit het geheel van de opmerkelijke orthodoxe getuigenis over de grootste uitdagingen waar de hedendaagse mensheid het hoofd aan moeten bieden, evenals het leven op aarde. Het bestuderen van het ecologische probleem en de kosmologische dimensies en verval van de zonde, die vervreemdende innerlijke “omkering van waarden” bij de mens, brengt de relevantie van sociale en milieuproblemen aan het licht, en de noodzaak van een gemeenschappelijke aanpak. Zich inzetten voor de bescherming van de integriteit van de schepping en voor sociale rechtvaardigheid, zijn acties die samenhangen en onscheidbaar zijn.

Het belang dat het Oecumenisch Patriarchaat aan de bescherming van het milieu hecht, is niet opgekomen als reactie op de hedendaagse ecologische crisis. Ze komt er niet uit voort. Het was enkel het voorwendsel en de gelegenheid voor de Kerk om haar ecofiele beginselen uit te drukken, te ontwikkelen, te verkondigen en uit de diepen. De bestendige bezorgdheid van de Kerk voor het leefmilieu is gegrondvest in haar ekklesiologische eigenheid zélf, en haar theologie. De eerbied voor en bescherming van de schepping maken integraal deel uit van ons geloof, en vormen de grondslag van ons leven in de Kerk en als Kerk. Het eigenste leven van de Kerk staat gelijk aan een “beleefde ecologie”, van daadwerkelijke eerbied en zorg voor de schepping, bron van haar ecologische acties. In de grond is het belang dat de Kerk hecht aan de bescherming van de schepping, een uitloper van de Goddelijke Eucharistie, in alle dimensies van de relaties die haar met de wereld binden. Het liturgische leven van de Kerk, haar ascetische moraal, haar herderlijke diakonie, de beleving van het Kruis en de Opstanding door haar gelovigen, het onverzadigbare verlangen naar de eeuwigheid, kortom dat alles vormt een gemeenschap van personen voor wie de natuurlijke werkelijkheid geen materieel voorwerp is dat slechts de verzadiging van de noden van het individu en de mensheid dient. Ze is een handeling, een daad, een gewrocht van de persoonlijke God, die ons uitnodigt om haar te eerbiedigen en te beschermen, door “medewerkers” te worden, door “beheerders”, “behoeders” en “priesters” van de schepping te zijn, er een eucharistische relatie mee uit te bouwen.

In het leven van de Kerk is de zorg voor het leefmilieu geen bijkomende activiteit, maar een wezenlijke uiting van zichzelf. Onthecht van elk werelds karakter, is ze louter kerkelijk, is het een “liturgische dienst”. Alle initiatieven en daden van de Kerk zijn “toegepaste ecologie”. In die zin bestaat theologische ecologie niet alleen uit de ontwikkeling van een ecologische gevoeligheid, noch uit het oplossen van de milieuproblemen op grond van de beginselen van het christelijk mensbeeld en wereldbeeld. Ze strekt zich ook uit tot een vernieuwing van Christus in de schepping in haar geheel, zoals die verwezenlijkt en beleefd wordt in de Goddelijke Eucharistie, als een beeld en voorsmaak van de eschatologische verwerkelijking van het Goddelijk Heilsplan in de doxologische volheid en het licht van het Rijk Gods.

Geëerde broeders en welgeliefde kinderen in de Heer,

De ecologische crisis onthult dat onze wereld een eenheid vormt, dat onze problemen wereldomvattend zijn en gemeenschappelijk. Om de gevaren het hoofd te bieden, zijn een veelzijdige mobilisering, toenadering, samen op pad gaan en samenwerking vereist. Het is ondenkbaar dat de mensheid de ernst van het probleem kent en zich op dezelfde wijze blijft gedragen alsof ze het niet heeft geweten. Gedurende de voorbije decennia heeft het heersende economisch ontwikkelingsmodel in het kader van de globalisering, met vooral het fetisjisme van de economische indicatoren en winstmaximalisatie, bovendien de ecologische en sociale problemen verergerd, blijft de visie wijd en zijd overheersen dat “er geen alternatieve optie is” en dat het zich niet aansluiten bij het primaat van de economie, tot ongebreidelde sociale en economische neergang zou leiden. Zodoende worden de alternatieve vormen en de kracht van sociale solidariteit en rechtvaardigheid ontkend en belasterd.

Wij zijn het verschuldigd om ons in te zetten om de ecologische en sociale gevolgen van ons geloof nog meer in daden om te zetten. Het is van groot belang dat onze aartsbisdommen en metropolieën, verschillende parochies en kloosters, ecologische initiatieven en praktijken hebben ingevoerd ter bescherming van het leefmilieu, en programma’s voor milieu-opvoeding hebben opgezet. We moeten de nadruk leggen op de opvoeding in Christus van de jeugd, om er een plaats van cultuur, ecologisch-morele ontwikkeling en solidariteit van te maken. De kindertijd en puberteit zijn bijzonder geschikte perioden in het menselijk leven voor het scheppen van ecologische en sociale gevoeligheid. Bewust van de ecologische opvoeding, heeft het Oecumenisch Patriarchaat, in navolging van de ter zake georganiseerde reeks seminaries, de op haar zetel georganiseerde Derde Internationale Halki Conferentie over Theologie en Ecologie (13 mei – 4 juni 2019) gewijd aan het onderwerp van de integratie van de lessen en programma’s over ecologie en ecologische opvoeding in de programma’s van de Theologische Faculteiten. De oplossing van de grote problemen van de mensheid blijkt onmogelijk zonder een geestelijke oriëntering.

Tot slot van deze rede, wensen wij U allen een goed en gezegend kerkelijk jaar, rijk aan God welgevallige werken, en roepen alle in de bewoonde wereld lichtende kinderen van de Moederkerk op om te bidden voor de integriteit van de schepping, om alle dimensies van uw leven ecofiel en met broederliefde te beleven, om te strijden voor de bescherming van het leefmilieu en de bevordering van de vrede en gerechtigheid, en om eens te meer de waarheid te verkondigen dat er geen waarachtige vooruitgang is wanneer de “zeer goede” schepping en de naar het beeld en de gelijkenis van God geschapen mens worden aangetast, en smeken wij door de bemiddeling van de Alheilige, Alzalige Moeder Gods de levenbrengende genade en oneindige ontferming van de Maker en van de hele schepping over u af.

Geliefde broeders en zusters in Christus,

Na een vruchtbaar en bewogen jaar zal de parochie voor 3 weken gesloten zijn, namelijk van 18 juli tot 10 augustus. Er zullen dus uiteraard drie zondagen geen zondagsliturgieën plaatsvinden.

U kunt -in mijn afwezigheid- voor dringende gevallen telefonisch contact opnemen met vader Emmanouïl Kazilas, de rector van de parochie in Genk.

Jullie allen een gezegende zomervakantie toewensend,

in Christus,
+v.Antonios

Geliefde broeders in Christus,
Aanstaande zondag 25 februari zal er in de parochie te Hasselt per uitzondering geen Goddelijke Liturgie plaatsvinden, daar wij parochiaal – zoals eerder aangegeven – de kathedraal in Brussel bezoeken.

Meer info:

Klik om toegang te krijgen tot k%20orthodoxias18%20Brux%20NL_v1-sm.pdf

Protocol Nr. 169
CATECHETISCHE ENCYCLIEK
BIJ HET BEGIN  VAN DE HEILIGE EN GROTE VASTEN
† BARTHOLOMEOS
DOOR DE GENADE GODS
AARTSBISSCHOP VAN CONSTANTINOPEL-NIEUW ROME
EN OECUMENISCH PATRIARCH
MOGEN DE GENADE EN VREDE
VAN ONZE HEER EN GOD EN VERLOSSER JEZUS CHRISTUS,
EVENALS ONS GEBED, ONZE ZEGEN EN ABSOLUTIE
MET DE GEHELE KERK ZIJN

* * *

Wij richten een lofzang op tot God in de Drie-Eenheid, Die ons heeft toegestaan om eens te meer de Heilige en Grote Vasten te bereiken, om de goede strijd van de ascese aan te gaan, en ons te keren naar het enige “wat nodig is” (vgl. Lk. 10:42).

In een wereld die vijandig staat tegenover ascese, oog in oog met de hedendaagse ontheiliging van het leven, en met de overheersing van individualistische en eudemonische modellen, volhardt de Kerk in de periode van veertig dagen, die zijn toegewijd aan geestelijke strijd en aan “hoogheilige matigheid”, opdat haar kinderen zich voorbereiden op de Heilige Week, op het Lijden en Kruis van Christus, om in staat te zijn om Zijn roemrijke verrijzenis te beschouwen, en eraan deel te nemen.

Tijdens de Grote Vasten worden we geroepen om het scheppende en verlossende heilsplan van de Drie-Ene God dieper te beleven; om duidelijker deel te nemen aan de eschatologische verwijzing, richting en stuwkracht van het kerkelijk en geestelijk leven. We worden ons bewust van de tragische impasse die de zelfreddende arrogantie van de farizeeër vormt, de hardheid van hart van de oudste zoon in de parabel van de verloren zoon, de harde onverschilligheid voor de honger, dorst, naaktheid, ziekte, en verlatenheid van onze gelijke, volgens het evangelieverhaal van het laatste oordeel. Wij sporen iedereen aan om de inkeer en nederigheid van de belastingontvanger na te volgen, de terugkeer van de verloren zoon naar het huis van zijn Vader, en het vertrouwen op diens genade; om de barmhartigen na te volgen ten opzichte van de behoeftigen, het gebedsleven van de H. Gregorios Palamás, de ascese van de H. Johannes van de Sinai en van de H. Maria van Egypte, opdat we ons, versterkt door de verering van de heilige ikonen en van het eerbiedwaardige Kruis, zouden verbinden met de persoonlijke ontmoeting met Christus, Die verrezen is uit het graf en het leven schenkt.

Het gemeenschappelijke en sociale kenmerk van het geestelijk leven wordt vooral onthuld in deze gezegende periode. Wij zijn niet alleen, wij staan niet alleen voor God. Wij zijn geen som van individuen, maar een communie van mensen voor wie “zijn”, “samenzijn” betekent. Ascese is geen individuele vervulling, maar een kerkelijke daad. Voor de gelovige is het deelnemen aan het mysterie en de sacramenten van de Kerk, vechten tegen egoïsme, aan liefdadigheid doen, de schepping op eucharistische wijze benutten, bijdragen aan de transfiguratie van de wereld. Het is een vrijheid, een deugd, iets goed, gehoorzaamheid aan de regel van de Kerk die we allemaal delen. We vasten niet volgens ons persoonlijk verlangen, maar volgens wat de Kerk voorschrijft. Onze ascetische inspanning kadert binnen onze relaties met andere leden van het kerklichaam, als deelname aan de feiten en daden die de Kerk maken tot gemeenschap van leven, door “de waarheid in liefde te belijden” (vgl. Ef. 4:15). De orthodoxe spiritualiteit is onlosmakelijk verbonden met deelname aan het leven van de Kerk, met als hoogtepunt de goddelijke Eucharistie; een geloof dat de Kerk voedt, en haar volle waarde krijgt in de Kerk.

De arena van de Grote Vasten is geen periode voor fysieke wapenfeiten met godsdienstige oorsprong, en evenmin voor oppervlakkig sentiment. Vanuit orthodox standpunt betekent spiritualiteit niet om zich naar de geest en de ziel te keren, gevoed door een dualistische minachting voor stof en lichaam. Spiritualiteit betekent dat ons hele bestaan, onze geest, ons verstand en onze wil, onze ziel en ons lichaam, heel ons leven, doordrenkt worden met de Heilige Geest, die een geest van communie is. Bijgevolg betekent spiritualiteit ons leven te verkerkelijken, een leven leiden dat bezield en geleid wordt door de Trooster. Die draagt echt de geest, wat langs onze kant veronderstelt dat we vrijelijk samenwerken, deelnemen aan het sacramentele leven van de Kerk, en een leven in God leiden.

Eerbiedwaardige broeders en geliefde kinderen in de Heer,

Er bestaat geen waarachtige spiritualiteit die tegelijk vruchteloos is. Wie echt van God houdt, houdt ook van zijn naaste, ook van wie zich afzijdig houdt: hij houdt van de gehele schepping. Die liefde, die tot offers bereid is, die “nimmer vergaat” (vgl. 1 Kor. 13:8), is de eucharistische handeling, voltooiing van het aardse leven, voorsmaak en waarheid van de eindtijd. Ons orthodoxe geloof is de bron van een onuitputtelijke dynamiek, van bekwaamheid tot geestelijke strijd, van handelen als vriend van God en de mens, van overvloedig voortbrengen van het goede in de wereld. In de Kerk vormen geloof en liefde een één en ondeelbare levenservaring. Louter ascese, vasten en liefdadigheid in de heilige en geestelijke communie van de Kerk, voorkomt dat we vervallen in religionisme, met andere woorden het vervormen van het in de Kerk ingebedde geloof tot heilloze in zichzelf gekeerdheid en individuele opvoering.

De Geest van God ademt onophoudelijk in de Kerk, God is altijd “met ons”. Tijdens de heilige dagen van de Grote Vasten worden we geroepen om de geestelijke strijd tegen het egoïsme op te drijven “door te volharden in het gebed” (Rom 12:12), “in nederigheid te leven en barmhartigheid te betonen” (Abba Poimen), om op filokalische en medelijdende manier te leven, elkaar te vergeven, elkaar lief te hebben, God te eren, Die alle goeds verdeelt, en Hem te bedanken voor Zijn rijke gaven. “In de tijd van het welbehagen heb Ik u verhoord, en op de dag van het heil heb Ik u geholpen” (2 Kor. 6:2).

Hierbij geven wij, met de aanroeping van de hulp van boven om de heilige en grote vasten aan te vatten met een vurig en vreugdevol verlangen, en met de wens om “de wedloop van het vasten gemakkelijk te lopen”, onze patriarchale zegen aan de eerbiedwaardige broeders in Christus en aan de geliefde kinderen van de Heilige en Grote Kerk van Christus overal ter wereld.
Heilige en Grote Vasten 2018
† Bartholomeos van Constantinopel
vurig voorspreker voor u allen bij God.

Geliefde broeders en zusters in Christus,

12 november zal de Rooms-katholieke parochie naast ons op feestelijke wijze haar 50-jarig bestaan vieren. Enerzijds willen wij hun uitnodiging eren met onze aanwezigheid; anderzijds is het in deze specifieke omstandigheden ook technisch gezien quasi onmogelijk om in hetzelfde gebouw tegelijkertijd een Goddelijke Liturgie te vieren.

U allen bent uitgenodigd om op 12 november – per uitzondering – de Goddelijke Liturgie met ons te vieren, reeds beginnend om 08u30 tot 10u00.

Zij die kunnen zijn ook welkom om vanaf 10u30 het parochiefeest van St.Martinus naast ons bij te wonen.

in XC, +v.Antonios

Geliefde broeders en zusters in Christus,

Met vreugde melden wij dat vanaf deze maand de parochie een extra avonddienst op het programma  toevoegt.

Elke eerste zaterdag van de maand zal er van 18u tot 19u een korte vespers gebeden worden, met aansluitend een waterwijding.

Allen die van de rijkdom van de Orthodoxe hymnografie willen proeven, maar nog veel belangrijker zich willen vervoegen in het gebed en willen deelnemen aan de zegen van de waterwijding zijn van harte welkom!

in Christus, +v.Antonios